دانستنی های کفش دوزک چابک

آشنایی با کفش دوزک های چابک

کفش دوزک ها ی چابک گونه های مختلفی دارند که هر کدام به نوعی جذاب و دیدنی هستند و به نوعی می توان گفت به عنوان آفت خوارانی سیری ناپذیر یکی از ات مورد علاقه کشاورزان نیز می باشند.این مقاله خواندنی در باره گونه های مختلف کفشدوزک ها ی  رامش می باشد که بسیار جالب و کامل بررسی شده است.

کفش دوزک های مبین
رده :ه
غذا :گیاه خوار و گوشت خوار (همه چیز خوار)
طول عمر در حیات وحش :2 تا 3 سال
اندازه :8 تا 10 میلی متر

نقشه گستره محل زندگی کفش دوزک های کارا _ قرمز:محل زندگی

قرمزها، نقشه گستره محل زندگی کفش دوزک های سانا

مقایسه اندازه یک کفشدوزک با دست انسان

بسیاری از مردم کفشدوزک ها را به دلیل رنگ های زیبا و ظاهر خال خالی شان دوست دارند. ولی کشاورزان آن ها را به خاطر اشتهایشان در غذا خوردن دوست دارند. بسیاری از کفشدوزک ها اشتهایی سیری ناپذیر در خوردن ات گیاه خوار مثل شته ها دارند و با این کار خود، به حفاظت از محصولات کشاورزی کمک می کنند. کفشدوزک ها در میان کلنی (گروه انبوه) شته ها تخم گذاری می کنند. به این طریق هنگامی که تخم ها شکسته می شوند، لاروهای کفشدوزک (حالت اولیه و کرم مانند کفشدوزک) بلافاصله غذا خوردن را شروع می کنند.

خرید اینترنی کفش دوزک
در جهان بیش از 5000 گونه مختلف از این ه وجود دارد که البته همه آن ها دارای چنین میلی نسبت به شته ها نیستند. تعدادی از کفشدوزک ها نه تنها شکارچیان ات گیاه خوار نیستند بلکه خود نیز گیاه خوارند . کفشدوزک لوبیای مکزیکی و کفشدوزک کدو از جمله آفت های ویرانگر هستند و همان طور که از نامشان مشخص است، از گیاهان و محصولات کشاورزی تغذیه می کنند.

خرید پستی کفش دوزک کدو

کفش دوزک مبین ها ظاهری نیم کره، کوچک، خال خالی و بدنی گنبد شکل و دایره ای یا بیضوی دارند. کفشدوزک ها پاها و شاخک هایی کوتاه دارند.

کفشدوزک ها با نام علمی" Coccinellidae" معمولاً به رنگ زرد، نارنجی و قرمز هستند و لکه هایی بر روی بال پوش هایشان (بال هایی که به مرور زمان تغییریافته و سخت شده است. بالپوش ها بر روی بال اصلی قرار دارند و از آن محافظت می کنند) دارند. پاها، سر و شاخک این ه به رنگ سیاه است.

کفشدوزک ها ظاهری نیم کره، کوچک، خال خالی و بدنی گنبد شکل و دایره ای یا بیضوی دارند

گونه های مختلف کفشدوزک دارای لکه هایی با الگوهای مختلف هستند. برخی از آن ها خال دارند و برخی دیگر راه راه هستند، تعدادی نیز هیچ گونه لکه ای ندارند. کفشدوزک های 7 خال (3 خال سمت چپ، 3 خال سمت راست و یکی در وسط) معمولاً قرمز یا نارنجی هستند.

گونه بدون لکه و زرد

از جمله کفشدوزک هایی که دارای الگوی لکه های غیرمعمول هستند، می توان به یکی از گونه های 12 خال کفشدوزک (کفشدوزک ها دارای تعداد خال های مختلفی هستند که یکی از معیارهای دسته بندی آنان است) اشاره کرد که دارای خال هایی سفید در زمینه قهوه ای می باشد.

گونه های بدون لکه کفشدوزک معمولاً به طور کامل سیاه، خاکستری تیره، خاکستری یا قهوه ای هستند. به دلیل تنوع در رنگ و ظاهر، تشخیص برخی از آن ها نه تنها برای افراد عادی، بلکه برای ه شناسان نیز مشکل است.

وجود خال های نمایان و رنگ های جذاب باعث می شود کفشدوزک در نظر شکارچیان کمتر جذاب به نظر برسد. کفشدوزک می تواند مایعی (زردرنگ، بد مزه، بد بو و کمی سمی) از میان بندپاهای خود ترشح کند که طعم این ات را بسیار بد می کند. رنگ قرمز کفشدوزک برای حیواناتی که قبلاً خوردن آن ها را امتحان کرده اند، پیام "من بد مزه هستم" را یادآوری می کند. در صورت وجود تهدید، کفشدوزک ممکن است خود را به مردن بزند و همزمان مایع بد بو و بد طعم را برای حفاظت از خود ترشح کند.

کفشدوزک ها اگر چه نمی توانند همانند پشه و کک انسان را نیش بزنند ولی می توانند با آرواره های خود گاز بگیرند. در بیشتر گونه ها، فروش حتی متوجه گاز گرفتن آن ها هم نخواهید شد و هیچ گونه دردی را حس نمی کنید.

کفش دوزک ها هم نوع خوار نیز هستند. در صورت کم یاب شدن غذا، ارسال پستی و آنلاین کفش دوزک ها هر کاری که برای زنده ماندن لازم باشد انجام می دهند، حتی اگر این کار به معنی خوردن یکدیگر باشد. کفشدوزک گرسنه در صورت مواجهه با یکی از هم نوعان خود، آن ها را نیز یک وعده غذایی به شمار می آورد. کفشدوزک های تازه به بلوغ رسیده یا لاروهایی که تازه پوست انداخته اند به اندازه کافی برای جویدن نرم هستند. تخم ها یا شفیره ها نیز منبع تأمین پروتئین برای کفشدوزک هایی است که سهم شته هایشان را تمام کرده اند.